καλώς ορίσατε διαδικτυακοί επισκέπτες!!!

Γεια σας!!Καλώς ορίσατε στο διαδικτυακό μας τόπο!!!Πηγή έμπνευσης για τη δημιουργία του υπήρξε η τάξη μου,στην οποία τυγχάνει να είμαι δασκάλα.Η ανατροφοδότηση που παίρνω καθημερινά από τους μικρούς μαθητές είναι απίστευτη και με ώθησε να φτιάξω το ιστολόγιο αυτό για να καμαρώνουν τα επιτεύγματά τους, να αναστοχάζονται για τα επόμενα και να ανταλλάζουμε τις απόψεις μας!Αρχικά είχα αμφιβολία για τη δημιουργία του,οι απόψεις όμως,οι εργασίες και η ευαισθησία των μαθητών μου εμπλουτίζουν τόσο όμορφα και ονειρεμένα τις σελίδες του!

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

Μία σύντομη περιήγηση με συνοδοιπόρο την ομορφιά που αποπνέει ο όμορφος αυτός και ιερός τόπος.Στην Αρχαία Ολυμπία του πολιτισμού,της γνώσης,της ευγενούς άμιλλας,των υψηλών ιδανικών...

εκπαιδευτικό πρόγραμμα στην Αρχαία Ήλιδα

Με τους μικρούς μαθητές επισκεφτήκαμε την Αρχαία Ήλιδα στα πλαίσια ενός όμορφου εκπαιδευτικού προγράμματος.Εκεί ξεναγηθήκαμε στο μουσείο,οι μαθητές συμμετείχαν σε ένα βιωματικό σεμινάριο κατά το οποίο ενημερώθηκαν για τη ζωή των κατοίκων της περίφημης Αρχαίας Ήλιδας που κατα τα αρχαία χρόνια αποτέλεσε πόλη-κράτος και υπήρξε στοιχείο πρωταρχικό για τη θεσμοθέτηση και διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων!Εκείνο που μας ενθουσίασε πιο πολύ ήταν ότι τα παιδιά δεν άκουγαν μόνο με προσοχή μία κατάθεση γνώσεων της ιστορικού,αλλά υπήρξε και μία πλούσια ανατροφοδότηση και ελπίζω μεταγνώση!Έπαιξαν διάφορα επιδαπέδια παιχνίδια γνώσεων προσπαθώντας να ανακαλέσουν στις απαντήσεις τους αυτά που ήδη είχαν μάθει!Στη συνέχεια ξεναγήθηκαν στους χώρους του μουσείου,βιώνοντάς τον σαν έναν χώρο οικείο,φιλόξενο και ζεστό, γέματο γνώσεις και μυστική ομορφία.Εκείνο που εντυπωσίασε βέβαια εμένα ήταν ο καλαίσθητος χώρος του Μουσείου κάθως στο χώρο του συνδεόταν τόσο αρμονικά ένα υπέρλαμπρο,γεμάτο δέος ιστορικό παρελθόν με ένα ελπιδοφόρο μέλλον που καθρεπτιζόταν στα γεμάτα ενθουσιασμό μάτια των παιδιών.








ο τόπος μας

ένα όμορφο μνημείο με θέα την όμορφη παραλία της Κουρούτας.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ

Το χωριό από πανοραμική άποψη.Ξεχωρίζουν τα όμορφα παραδοσιακά σπίτια με τις κεραμοσκεπές, μέσα στην ομορφιά της φύσης και το καθάριο γαλάζιο-μπλε του ουρανού, βγαλμένα από άλλες εποχές, σαν ψηφιδωτά που απαρτίζουν ένα ονειρικό σκηνικό.
ένα όμορφο ηλιοβασίλεμα στην παραλία της Κουρούτας...Ένας όμορφος παραμυθένιος τόπος γεμάτος χρώματα!
  Το χωριό μας βρίσκεται 7 χμ. βόρεια της Αμαλιάδας και σε υψόμετρο 100 μ. περίπου. Οι κάτοικοι του χωριού κατάγονται από τα ορεινά χωριά Λάστα και Αγρίδι Γορτυνίας. Επειδή το έδαφος της Λάστας ήταν ορεινό και άγονο, οι Λασταίοι έρχονταν στην περιοχή Χάβαρι για να δουλέψουν σαν βοσκοί γύρω στο 1840-1845. Η ονομασία Χάβαρι ήταν από πριν γνωστή και σύμφωνα με μια εκδοχή οφείλεται στα "χάβαρα"=θαλασσινά κοχύλια που βρίσκονταν στην περιοχή. Σύμφωνα όμως και με την Ακαδημία Αθηνών η ονομασία Χάβαρι οφείλεται μάλλον στο επώνυμο "Χάβαρης" κάποιου που ζούσε εκεί πολύ παλιότερα.
           Οι πρώτοι Λασταίοι λοιπόν έφτιαξαν καλύβες για προσωρινή στέγαση σε 4 λοφίσκους της περιοχής. Έτσι δημιουργήθηκαν οι συνοικισμοί Ντανασέϊκα, Ραμπαβιλέϊκα, Γκριλέϊκα και Σιαχαμέϊκα. Οι Λασταίοι έρχονταν εδώ του Αγ. Δημητρίου (26 Οκτ.) ή Αγ. Φιλίππου (14 Νοεμ.) και έφευγαν για τη Λάστα του Αγ. Κων/νου (21 Μαΐου).
           Γύρω στο 1870 άρχισαν να μένουν μόνιμα στο Χάβαρι όλο και περισσότεροι Λασταίοι και Παναγριδαίοι. Αιτία ήταν η άνοδος της τιμής της σταφίδας λόγω καταστροφής της σταφίδας στη Γαλλία. Οι Χαβαραίοι λοιπόν που είχαν φυτέψει σταφίδες στην περιοχή από τα προηγούμενα χρόνια, εκμεταλλεύτηκαν το γεγονός και κέρδιζαν αρκετά χρήματα. Τότε (1870) κτίστηκε και η πρώτη εκκλησία, ο Αγ. Γεώργιος στο σημείο που είναι και σήμερα. Το 1880 κτίστηκε μεγαλύτερη αλλά κάηκε στις 6-12-1892. Διορθώθηκε όμως και το 1906 χτίστηκε και το καμπαναριό της.
          Σύμφωνα με την απογραφή του 1879 το Χάβαρι είχε 366 κατοίκους, το 1889 είχε 690 κατοίκους ενώ το 1896 είχε 850 κ. Στα μέσα της δεκαετίας του 1890 εμφανίστηκε η μετανάστευση για Αμερική. Υπολογίζεται ότι μέχρι το 1910 είχαν φύγει για Αμερική περίπου 150 κάτοικοι. Το 1907 το Χάβαρι είχε 1184 κατοίκους. Το 1903 οι κάτοικοι έφτιαξαν το νεκροταφείο του χωριού στον ψηλότερο λόφο της περιοχής. Την 1η Οκτωβρίου 1903 ιδρύθηκε Ταχυδρομείο. Το Μάιο του 1908 ιδρύθηκε και Τηλεφωνείο.
          Ο ΣΕΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 1909
          Τη νύχτα της 1ης προς 2α Ιουλίου 1909 έγινε στην περιοχή καταστρεπτικός σεισμός που κατέστρεψε όλο το χωριό. Οι νεκροί ήταν 25 ενώ οι τραυματίες περισσότεροι. ο γεωλόγος που εξέτασε το έδαφος υπέδειξε καταλληλότερο έδαφος για να ξανακτιστεί το χωριό τη θέση Μηλίτσες 1 χμ. νοτιότερα του παλιού. Έτσι λοιπόν μετά από σχεδιαγράμματα μηχανικών χτίστηκε το χωριό στη θέση που είναι σήμερα και με σχέδιο πόλης.
          Το 1914 ιδρύθηκε η Κοινότητα Χαβαρίου και όπως φαίνεται από τα δημοτολόγια είχε 1596 κατοίκους. Την ίδια χρονιά ιδρύθηκε ο Γεωργικός Πιστωτικός Συνεταιρισμός Χαβαρίου. Το 1920 το Χάβαρι είχε 1617 κατοίκους, το 1928 είχε 1973 κατοίκους. Το Σεπτέμβρη του 1928 ιδρύθηκε Σταθμός Χωροφυλακής ο οποίος λειτούργησε μέχρι πριν από λίγα χρόνια. Στις 26/9/1929 ετέθη ο θεμέλιος λίθος της Αγ. Τριάδας και στις 26/9/1934 έγιναν τα εγκαίνια της εκκλησίας. Η Αγ. Τριάδα είναι βυζαντινού ρυθμού και ίδιου μεγέθους με τον Άγιο Τρύφωνα Αμαλιάδας. Τον Ιούλιο του 1930 ιδρύθηκε και Τηλεγραφείο. Την ίδια χρονιά με δαπάνη 450.000 δρχ. το Χάβαρι απέκτησε 20 βρύσες με τρεχούμενο πόσιμο νερό, σε διάφορα σταυροδρόμια του χωριού. Κατά την απογραφή του 1940 το Χάβαρι με τους γύρω οικισμούς Κοκλάκι και Νουσαϊτικα είχε 2219 κατοίκους. Το 1951 είχε 2158 κ.
          Το 1951-52 ιδρύθηκε η ποδοσφαιρική ομάδα Αθλητικός Όμιλος Χαβαρίου η οποία αναγνωρίστηκε και παίρνει μέρος στα τοπικά πρωταθλήματα της Ηλείας από το 1978. Το 1955 ιδρύθηκε Αγροτικό Ιατρείο το οποίο λειτουργεί μέχρι σήμερα. Το 1955 επίσης φτιάχτηκε το γήπεδο του χωριού και το 1956 το καινούριο νεκροταφείο. Το 1957 στήθηκε το Ηρώο στο γήπεδο του χωριού το οποίο αργότερα μεταφέρθηκε και σήμερα βρίσκεται στην πλατεία. Το 1961 το Χάβαρι είχε 2021 κ. Το 1964 έγινε ηλεκτροδότηση του χωριού. Το 1969 ιδρύθηκε η Κοινοτική Βιβλιοθήκη. Το 1971 το Χάβαρι είχε 1707 κ. Το 1972 τσιμεντοστρώθηκαν ένας-δυο δρόμοι του χωριού, ενώ σήμερα όλοι είναι στρωμένοι με άσφαλτο ή τσιμέντο. Το 1976 ιδρύθηκε Αγροτικός Σύλλογος. Το 1981 το Χάβαρι είχε 1431 κ. Το 1990 έγιναν τα εγκαίνια του Μπεκιάρειου Πνευματικού Κέντρου, το οποίο έχει μεγάλη αίθουσα εκδηλώσεων. Σ' αυτό στεγάζονται το γραφείο του προέδρου του τοπ. Συμβουλίου Χαβαρίου, η βιβλιοθήκη και το Αγροτικό Ιατρείο. Το κτίριο έγινε με δωρεά του Χρύσανθου Μπεκιάρη αποστρ. Αστυνομικού Δ/ντή της Αστυνομίας Πόλεων καθώς και του γιατρού Γεωργίου Κωνσταντόπουλου. Κατά το 1991 το Χάβαρι είχε 1392 κ. και κατά την τελευταία απογραφή του 2001 είχε 1572 κ. Στο προαύλιο της εκκλησίας της Αγ. Τριάδας κατασκευάστηκε το 1994 το Μπιλιάνειο Πνευματικό Κέντρο το οποίο δημιουργήθηκε από δωρεές Χαβαραίων μεταναστών της Αμερικής αλλά και άλλων χωρών τα οποία συγκέντρωσε ο Νικόλαος Μπιλιάνης. Το Χάβαρι από το 1997 σύμφωνα με το νόμο Καποδίστρια έγινε δημοτικό διαμέρισμα και ανήκει στο δήμο Αμαλιάδας.Εδώ βρίσκεται και το μικρό 6/θέσιο σχολείο μας,το οποίο έχει σήμερα 96 μαθητές που έχουν προέλθει από τη συγχώνευση σχολείων που δυστυχώς έκλεισαν.Ένα μικρό, όμορφο σχολείο περιτριγυρισμένο από την ομορφιά της φύσης και της χαράς της ζωής κάτι που το επιβεβαιώνουμε κάθε μέρα από τα ζεστά χαμόγελα των μαθητών μας- μοναδικών αρωγών στο δύσκολο,αλλά γεμάτο μαγεία έργο μας...