θα βρεθούμε ξανά..!

Εν αρχή ην ο δάσκαλος...

Από το συγκινητικό γραμματάκι του Γρηγόρη μας....

Εν αρχή ην ο δάσκαλος. Μη ο δάσκαλος η φύση θα ήταν , δεν θα ήταν όμως οι κοινωνίες. Θα υπήρχε ο χρόνος, αλλά δεν θα υπήρχε η ιστορία.

έτσι απλά σας αγαπώ!!!

Γιαννάκια μου(3), Ελλάκι μου, Αντωνία μου,Γρηγορίνο μου, Ζορζετίνα μου,Αφροδιτάκι μου, Παναγιωτούλι μου, Χρηστάκια μου, Νικόλα μου, Κωνσταντινάκι μου, Κωνσταντίνε μου,Ανδρέα μου,

έτσι απλά σας αγαπώ!!!
Όπως τον ήλιο το πρωί στον ουρανό
όπως την άνοιξη που ανθίζει στην καρδιά μου
όπως μια χούφτα πεντακάθαρο νερό
όπως το φίλο που του λέω τα μυστικά μου.

 Έτσι απλά σας αγαπώ, σας αγαπώ,
δίχως τραγούδια και λόγια μεγάλα.
 Μες στις καρδιές σας, καρδούλες μου, αν μπω,
τότε θα βρούμε καιρό και για τ' άλλα.

Όπως το όμορφο τραγούδι το παλιό
όπως το πάρκο το μικρό στη γειτονιά μου
όπως την έξοδο το βράδυ στο στρατό
όπως το πρώτο το μισθό απ' τη δουλειά μου.

   Έτσι απλά σας αγαπώ, σας αγαπώ,
δίχως τραγούδια και λόγια μεγάλα.
 Μες στις καρδιές σας, καρδούλες μου, αν μπω,
τότε θα βρούμε καιρό και για τ' άλλα.

φωτιά στα σύνορα της γης θα ανάψουμε με σπίρτο την καρδιά μας!

Σβήσε το φως του δρόμου
που δεν αφήνει το φεγγάρι να φανεί,
κλείσε την κάμαρά μας
σ' αυτό τον πόλεμο κανείς να μη μας δει.

Φωτιά στα σύνορα της γης
θ' ανάψουμε εμείς
με σπίρτο την καρδιά μας,
φωτιά να σβήσει τη φωτιά
που άνθρωποι τρελοί
ανάβουν στα όνειρά μας.

Κλείσε, τον κόσμο κλείσε
μέσα στα μάτια σου που τα 'χω ουρανό,
κλείσε, την πόρτα κλείσε
έξω απ' το σπίτι μας απέραντο κενό.

η ευτυχία είναι αυτό που περιμένουμε να ΄ρθει...

Δευτερόλεπτα πριν, χρόνια μετά
Ξαφνικά είμαστε μόνοι σε μια άγνωστη ερημιά
μια φωτεινή επιγραφή
εδώ χάθηκε κάποτε του μύθου η κλωστή...

Ό,τι ζήσαμε, πια είναι σχήμα κλειστό
Ό,τι χτίζουμε σκορπάει στον άνεμο
Έτσι είναι γραφτό η ευτυχία είναι αυτό
που περιμένουμε να 'ρθει

Μα κάτι ζωντανούς μας κρατά
κι είναι μόνο ένα βήμα,ένα βήμα πιο πέρα
που ο αέρας της πόλης αλλάζει ξανά
τα χιόνια λιώνουν γιορτάζει η μέρα

Τα μαλλιά σου όπως λύνεις μωρό μου μπορεί
και το αίνιγμα του κόσμου να λυθεί
δεν είν' το τέλος και η καταστροφή
η ευτυχία είναι αυτό
που περιμένουμε να 'ρθει

Ό,τι ζήσαμε πια είναι σχήμα κλειστό
Ό,τι χτίζουμε σκορπάει στον άνεμο
Μα άσε ένα φως ανοιχτό η ευτυχία είναι αυτό
που περιμένουμε να 'ρθει

Τα μαλλιά σου όπως λύνεις μωρό μου μπορεί
και το αίνιγμα του κόσμου να λυθεί
ένα αόρατο χέρι μας οδηγεί
η ευτυχία είναι αυτό
που περιμένουμε να 'ρθει