Παρασκευή 21 Ιουνίου 2013
Οι πέμπτοι και σοφότεροι είχαν ραντεβού!!
Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012
Εν αρχή ην ο δάσκαλος...
Από το συγκινητικό γραμματάκι του Γρηγόρη μας....
Εν αρχή ην ο δάσκαλος. Μη ο δάσκαλος η φύση θα ήταν , δεν θα ήταν όμως οι κοινωνίες. Θα υπήρχε ο χρόνος, αλλά δεν θα υπήρχε η ιστορία.
έτσι απλά σας αγαπώ!!!
Γιαννάκια μου(3), Ελλάκι μου, Αντωνία μου,Γρηγορίνο μου, Ζορζετίνα μου,Αφροδιτάκι μου, Παναγιωτούλι μου, Χρηστάκια μου, Νικόλα μου, Κωνσταντινάκι μου, Κωνσταντίνε μου,Ανδρέα μου,
έτσι απλά σας αγαπώ!!!
Όπως τον ήλιο το πρωί στον ουρανό
όπως την άνοιξη που ανθίζει στην καρδιά μου
όπως μια χούφτα πεντακάθαρο νερό
όπως το φίλο που του λέω τα μυστικά μου.
Έτσι απλά σας αγαπώ, σας αγαπώ,
δίχως τραγούδια και λόγια μεγάλα.
Μες στις καρδιές σας, καρδούλες μου, αν μπω,
τότε θα βρούμε καιρό και για τ' άλλα.
Όπως το όμορφο τραγούδι το παλιό
όπως το πάρκο το μικρό στη γειτονιά μου
όπως την έξοδο το βράδυ στο στρατό
όπως το πρώτο το μισθό απ' τη δουλειά μου.
Έτσι απλά σας αγαπώ, σας αγαπώ,
δίχως τραγούδια και λόγια μεγάλα.
Μες στις καρδιές σας, καρδούλες μου, αν μπω,
τότε θα βρούμε καιρό και για τ' άλλα.
φωτιά στα σύνορα της γης θα ανάψουμε με σπίρτο την καρδιά μας!
Σβήσε το φως του δρόμου
που δεν αφήνει το φεγγάρι να φανεί,
κλείσε την κάμαρά μας
σ' αυτό τον πόλεμο κανείς να μη μας δει.
Φωτιά στα σύνορα της γης
θ' ανάψουμε εμείς
με σπίρτο την καρδιά μας,
φωτιά να σβήσει τη φωτιά
που άνθρωποι τρελοί
ανάβουν στα όνειρά μας.
Κλείσε, τον κόσμο κλείσε
μέσα στα μάτια σου που τα 'χω ουρανό,
κλείσε, την πόρτα κλείσε
έξω απ' το σπίτι μας απέραντο κενό.
που δεν αφήνει το φεγγάρι να φανεί,
κλείσε την κάμαρά μας
σ' αυτό τον πόλεμο κανείς να μη μας δει.
Φωτιά στα σύνορα της γης
θ' ανάψουμε εμείς
με σπίρτο την καρδιά μας,
φωτιά να σβήσει τη φωτιά
που άνθρωποι τρελοί
ανάβουν στα όνειρά μας.
Κλείσε, τον κόσμο κλείσε
μέσα στα μάτια σου που τα 'χω ουρανό,
κλείσε, την πόρτα κλείσε
έξω απ' το σπίτι μας απέραντο κενό.
η ευτυχία είναι αυτό που περιμένουμε να ΄ρθει...
Δευτερόλεπτα πριν, χρόνια μετά
Ξαφνικά είμαστε μόνοι σε μια άγνωστη ερημιά
μια φωτεινή επιγραφή
εδώ χάθηκε κάποτε του μύθου η κλωστή...
Ό,τι ζήσαμε, πια είναι σχήμα κλειστό
Ό,τι χτίζουμε σκορπάει στον άνεμο
Έτσι είναι γραφτό η ευτυχία είναι αυτό
που περιμένουμε να 'ρθει
Ξαφνικά είμαστε μόνοι σε μια άγνωστη ερημιά
μια φωτεινή επιγραφή
εδώ χάθηκε κάποτε του μύθου η κλωστή...
Ό,τι ζήσαμε, πια είναι σχήμα κλειστό
Ό,τι χτίζουμε σκορπάει στον άνεμο
Έτσι είναι γραφτό η ευτυχία είναι αυτό
που περιμένουμε να 'ρθει
Μα κάτι ζωντανούς μας κρατά
κι είναι μόνο ένα βήμα,ένα βήμα πιο πέρα
που ο αέρας της πόλης αλλάζει ξανά
τα χιόνια λιώνουν γιορτάζει η μέρα
Τα μαλλιά σου όπως λύνεις μωρό μου μπορεί
και το αίνιγμα του κόσμου να λυθεί
δεν είν' το τέλος και η καταστροφή
η ευτυχία είναι αυτό
που περιμένουμε να 'ρθει
Ό,τι ζήσαμε πια είναι σχήμα κλειστό
Ό,τι χτίζουμε σκορπάει στον άνεμο
Μα άσε ένα φως ανοιχτό η ευτυχία είναι αυτό
που περιμένουμε να 'ρθει
Τα μαλλιά σου όπως λύνεις μωρό μου μπορεί
και το αίνιγμα του κόσμου να λυθεί
ένα αόρατο χέρι μας οδηγεί
η ευτυχία είναι αυτό
που περιμένουμε να 'ρθει
Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012
Ενας μικρός αποχαιρετισμός!!
Καλά μου,γλυκά παιδάκια, όπως όλα τα όμορφα και τα ωραία τελειώνουν κάποτε, έτσι και αυτό το ιστολόγιο που είναι δικό σας δημιούργημα,σταματά για τη φετινή σχολική χρονιά, ολοκληρώνοντας ένα ν υπέροχο κύκλο πρωτόγνωρο για εσάς ,άλλα και για εμένα.Οι δραστηριότητες και οι αναζητήσεις σας αποτέλεσαν για εμένα πηγή έμπνευσης που ενσαρκώθηκε μέσα από τις σελίδες αυτού του ιστολογίου, με την αγάπη σας, την εμπιστοσύνη προς το πρόσωπό μου, τη δημιουργική σας διάθεση και την αφοσίωση, καταφέραμε να δημιουργήσουμε αυτό το συλλεκτικό άλμπουμ δραστηριοτήτων μας, γιατί για δύο χρόνια τώρα είμαστε μία αγαπημένη ομάδα, μία οικογένεια δεμένη με κατανόηση και πολλή, πολλή αγάπη.Με διδάξατε πολλά και ένιωσα συναισθήματα μοναδικά, με αγκαλιάσατε, με δεχτήκατε, με κάνατε κομμάτι σας!!Πόσο τυχερή ήμουν που συνεργάστηκα μαζί σας!!Θέλω να μάθει όλος ο κόσμος πόσο ευλογημένα παιδιά είστε!!!!Το ιστολόγιό μας, θα βρίσκεται σε λειτουργία και θα μπορείτε να το επισκέπτεστε και να το συμβουλεύεστε όσο συχνά θέλετε, σας ανήκει!!!
Σας Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ω για όλα!!!!
Σας Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ω για όλα!!!!
Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012
Πέμπτη 7 Ιουνίου 2012
Αν μ΄αγαπάς κι ειν' όνειρο ποτέ να μην ξυπνήσω...
Τα τραγούδια του Μεγάλου Ερωτικού |
| Μάνος Χατζιδάκις |
Απ όλα τ άστρα τ ουρανού ένα είναι που σου μοιάζει
ένα που βγαίνει το πουρνό όταν γλυκοχαράζει.
Κυπαρισσάκι μου ψηλό, ποια βρύση σε ποτίζει,
που στέκεις πάντα δροσερό, κι ανθείς και λουλουδίζεις.
Να χα το σύννεφ άλογο και τ άστρι χαλινάρι
το φεγγαράκι της αυγής να ρχόμουν κάθε βράδυ.
Αν μ αγαπάς κι είν όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω
γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.
Της θάλασσας τα κύματα τρέχω και δεν τρομάζω
κι όταν σε συλλογίζομαι, τρέμω κι αναστενάζω.
ένα που βγαίνει το πουρνό όταν γλυκοχαράζει.
Κυπαρισσάκι μου ψηλό, ποια βρύση σε ποτίζει,
που στέκεις πάντα δροσερό, κι ανθείς και λουλουδίζεις.
Να χα το σύννεφ άλογο και τ άστρι χαλινάρι
το φεγγαράκι της αυγής να ρχόμουν κάθε βράδυ.
Αν μ αγαπάς κι είν όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω
γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.
Της θάλασσας τα κύματα τρέχω και δεν τρομάζω
κι όταν σε συλλογίζομαι, τρέμω κι αναστενάζω.
Τι να σου πω; Τι να μου πεις; Εσύ καλά γνωρίζεις
και την ψυχή και την καρδιά εσύ μου την ορίζεις.
Να χα το σύννεφ άλογο και τ' άστρι χαλινάρι
το φεγγαράκι της αυγής να ρχόμουν κάθε βράδυ.
Αν μ αγαπάς κι είν όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω
γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.
Εγώ είμ εκείνο το πουλί που στη φωτιά σιμώνω,
καίγομαι, στάχτη γίνουμαι και πάλι ξανανιώνω.
Σαν είν η αγάπη μπιστική, παλιώνει, μηδέ λιώνει
ανθεί και δένει στην καρδιά και ξανακαινουργώνει.
Χωρίς αέρα το πουλί, χωρίς νερό το ψάρι
χωρίς αγάπη δε βαστούν κόρη και παλικάρι.
Αν μ αγαπάς κι είν όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω
γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.
(Ο Μεγάλος Ερωτικός - 1972
Μοναδικός καλλιτέχνης, σπουδαία προσωπικότητα. Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε μερικά βιογραφικά στοιχεία της ζωής του αγαπημένου μας Μάνου Χατζιδάκι που λατρεύουμε να ακούμε,αγγίζει άλλωστε τις πιο ευαίσθητες χορδές μας, η μελωδία σε συνδυασμό με τα ποιητικά λόγια,τους στίχους, φαντάζουν πιο επίκαιρα από ποτέ, αγκαλιάζουν την ψυχή μας!Συνεχίστε να ακούτε τόσο όμορφη μουσική!!
Η μεγαλύτερη μουσική ιδιοφυΐα της Ελλάδας, ο Μάνος Χατζιδάκις, γεννήθηκε στις 23 Οκτωβρίου του 1925 στην Ξάνθη, «τη διατηρητέα κι όχι την άλλη, τη φριχτή, που χτίστηκε μεταγενέστερα από τους εσωτερικούς της ενδοχώρας μετανάστες», όπως έλεγε και ο ίδιος.
Ήταν γιος του δικηγόρου Γεωργίου Χατζιδάκι και της Αλίκη Αρβανιτίδου. Μετά τον χωρισμό των γονιών του, το 1932, ο Μάνος Χατζιδάκις με τη μητέρα του και την αδελφή του εγκαθίστανται οριστικά στην Αθήνα.
Εν τω μεταξύ, από τα τέσσερά του χρόνια έχει αρχίσει μαθήματα πιάνου με δασκάλα την Αλτουνιάν, γνωστή μουσικό της Ξάνθης, αρμενικής καταγωγής. Παράλληλα διδασκόταν βιολί και ακορντεόν.
Παγοπώλης και φορτοεκφορτωτής
Στα δύσκολα χρόνια της κατοχής και της απελευθέρωσης, ο Μάνος Χατζιδάκις εργάζεται ως φορτοεκφορτωτής στο λιμάνι του Πειραιά, παγοπώλης στο εργοστάσιο του Φιξ, υπάλληλος στο φωτογραφείο του Μεγαλοοικονόμου, βοηθός νοσοκόμος στο 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο.
Συγχρόνως αρχίζει ανώτερα θεωρητικά μαθήματα μουσικής με τον Μενέλαο Παλλάντιο, σημαντική μορφή της ελληνικής εθνικής μουσικής σχολής, και σπουδές Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, τις οποίες ποτέ δεν ολοκλήρωσε.
Την εποχή εκείνη γνωρίζεται με καλλιτέχνες και διανοούμενους (Γκάτσος, Σεφέρης, Ελύτης, Τσαρούχης, Σικελιανός) της γενιάς του μεσοπολέμου, οι οποίοι θα συμβάλλουν ουσιαστικά στη διαμόρφωση των προσανατολισμών και της σκέψης του. Ο Νίκος Γκάτσος, με τον οποίο γνωρίστηκε το 1943, θα παραμείνει μέχρι το τέλος της ζωής του, ο μεγάλος δάσκαλος και ο ακριβός του φίλος.
Γνωριμία με τον Κουν
Η πρώτη του εμφάνιση στα μουσικά πράγματα της χώρας γίνεται το 1944 με τον «Τελευταίο Ασπροκόρακα» του Αλέξη Σολωμού στο Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν. Η γόνιμη συνεργασία του με το Θέατρο Τέχνης θα διαρκέσει 15 χρόνια, με μουσικές για παραστάσεις όπως: «Γυάλινος Κόσμος» (1946), «Αντιγόνη» (1947), «Ματωμένος Γάμος» (1948), «Λεωφορείον ο Πόθος» (1948), «Ο θάνατος του Εμποράκου» (1949) κ.ά.
Εν τω μεταξύ, το 1949 με μια διάλεξη του για το ρεμπέτικο τραγούδι θα ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων στη συντηρητική ελληνική αστική κοινωνία.
Από το 1950 αρχίζει να γράφει μουσική για αρχαίες τραγωδίες και κωμωδίες. Ο Μάνος Χατζιδάκις έχει «ντύσει» μουσικά την Ορέστεια, τη Μήδεια, τις Βάκχες, τις Εκκλησιάζουσες, τη Λυσιστράτη, τον Πλούτο, τις Θεσμοφοριάζουσες, τους Βατράχους και τις Όρνιθες.
Το 1959 παρουσιάζει στο αθηναϊκό κοινό τον Μίκη Θεοδωράκη, ενορχηστρώνοντας και ηχογραφώντας ο ίδιος το έργο του «Επιτάφιος» με τη Νάνα Μούσχουρη.
Χατζιδάκις και σινεμά
Το 1960 κερδίζει το βραβείο Όσκαρ για το τραγούδι «Τα παιδιά του Πειραιά» από την ταινία του Ζιλ Ντασέν «Ποτέ την Κυριακή», τραγούδι το οποίο θα συμπεριληφθεί στα δέκα εμπορικότερα του 20ού αιώνα.
Ωστόσο, η μουσική του για τον ελληνικό κινηματογράφο και μια σειρά ελαφρών τραγουδιών τού χαρίζει μια «λαϊκότητα ανεπιθύμητη», την οποία δεν θα αποδεχθεί ποτέ και θα τη μάχεται μέχρι το τέλος της ζωής του.
Πνεύμα ανήσυχο, ο Μ. Χατζιδάκις χρηματοδοτεί το Διαγωνισμό Πρωτοποριακής Σύνθεσης «Μάνος Χατζιδάκις» του Τεχνολογικού Ινστιτούτου Δοξιάδη. Το βραβείο απονέμεται στον Ιάννη Ξενάκη, άγνωστο τότε στο ελληνικό κοινό.
Το 1966 ο Μάνος Χατζιδάκις πηγαίνει στις ΗΠΑ, όπου ανεβάζει στο Μπρόντγουεϊ με τον Ζιλ Ντασέν και τη Μελίνα Μερκούρη τη θεατρική διασκευή του «Ποτέ την Κυριακή» με τον τίτλο «Illya Darling». Στην Αμερική θα παραμείνει μέχρι το 1972 και η μουσική του αντίληψη θα επηρεαστεί σημαντικά από την pop music. Αποτέλεσμα αυτής της επίδρασης είναι ο κύκλος τραγουδιών «Reflections» με το συγκρότημα New York Rock and Roll Ensemble.
Τo 1972, τον πιο σκοτεινό χρόνο της χούντας, επιστρέφει στην Αθήνα και ιδρύει το μουσικό καφεθέατρο «Πολύτροπο», μέσα από το οποίο επιχειρεί να ανοίξει εκφραστικές διόδους στο μουσικό τέλμα της εποχής.
Το 1975 αρχίζει η χρυσή εποχή του «Τρίτου». Γίνεται διευθυντής του κρατικού ραδιοσταθμού «Τρίτο Πρόγραμμα» (1975-81) τον οποίο, σε συνεργασία με μια ομάδα νέων και ταλαντούχων δημιουργών, γίνεται σημείο αναφοράς.
Το 1989-93 ιδρύει την «Ορχήστρα των Χρωμάτων», για να παρουσιάσει «πρωτότυπα προγράμματα που συνήθως δεν καλύπτονται από τις συμβατικές συμφωνικές ορχήστρες», την οποία διηύθυνε μέχρι το τέλος της ζωής του. Η Ορχήστρα των Χρωμάτων με μαέστρο τον Χατζιδάκι έδωσε 20 συναυλίες και 12 ρεσιτάλ ελληνικού και διεθνούς ρεπερτορίου με Έλληνες και ξένους σολίστ.
Στη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων ο Μάνος Χατζιδάκις ήταν διαρκώς παρών στην ελληνική δισκογραφία, με δεκάδες δίσκους που θεωρούνται πια κλασικοί: Ο Κύκλος με την Κιμωλία (1956), Παραμύθι χωρίς Όνομα (1959), Πασχαλιές μέσα απ' τη νεκρή γη (1961), Δεκαπέντε Εσπερινοί (1964), Μυθολογία (1965), Καπετάν Μιχάλης (1966), Τα Λειτουργικά (1971), Αθανασία (1975), Τα Παράλογα (1976), Σκοτεινή Μητέρα (1985), Τα Τραγούδια της Αμαρτίας (1992) κ.ά.
Μοναδικός, ιδιοφυής και αεικίνητος, ο Μάνος Χατζιδάκις «έφυγε» από κοντά μας στις 15 Ιουνίου 1994.
Κάθε κήπος έχει
μια φωλιά για τα πουλιά.
Κάθε δρόμος έχει
μια καρδιά για τα παιδιά.
Μα κυρά μου εσύ,
σαν τι να λες με την αυγή
και κοιτάς τ' αστέρια
που όλο πέφτουν σαν βροχή.
Δως μου τα μαλλιά σου
να τα κάνω προσευχή,
για να ξαναρχίσω
το τραγούδι απ' την αρχή.
Κάθε σπίτι κρύβει
λίγη αγάπη στη σιωπή.
Μα ένα αγόρι έχει
την αγάπη για ντροπή.
μια φωλιά για τα πουλιά.
Κάθε δρόμος έχει
μια καρδιά για τα παιδιά.
Μα κυρά μου εσύ,
σαν τι να λες με την αυγή
και κοιτάς τ' αστέρια
που όλο πέφτουν σαν βροχή.
Δως μου τα μαλλιά σου
να τα κάνω προσευχή,
για να ξαναρχίσω
το τραγούδι απ' την αρχή.
Κάθε σπίτι κρύβει
λίγη αγάπη στη σιωπή.
Μα ένα αγόρι έχει
την αγάπη για ντροπή.
Every garden has got
a nest for the birds.
Every street has got
a heart for the children.
But you, my lady,
what might you be thinking at dawn,
looking at the stars
that keep falling like rain?
Give me your hair
to make into a prayer,
so as to start
my song over again.
Every house fosters
a little love in the silence.
But a boy deems
love as shame
a nest for the birds.
Every street has got
a heart for the children.
But you, my lady,
what might you be thinking at dawn,
looking at the stars
that keep falling like rain?
Give me your hair
to make into a prayer,
so as to start
my song over again.
Every house fosters
a little love in the silence.
But a boy deems
love as shame
σ' αγαπώ γιατί μου μοιάζεις
θάλασσα βαθιά
μια στιγμή δεν ησυχάζεις
λες κι έχεις καρδιά
την καρδιά μου τη μικρούλα τη φτωχειά
Όνειρα τρελά
που πετούν στο κύμα πάνω
φτάνουν στην καρδιά
και τα νιάτα μας ξυπνάνε
όνειρα τρελά
και οι πόθοι φτερουγίζουν σαν πουλιά
Έχω έναν καημό
που με τρώει γλυκά και με λιώνει
έχω ένα καημό
θα 'ρθω να στον πω
αδερφή μου εσύ θάλασσα που σ' αγαπώ
Κύματα πουλιά
στα ταξίδια σας που πάτε
τα αλαργινά
την κρυφή μου λύπη πάρτε
κι απο 'κει μακριά
να μου φέρετε κι εμένα τη χαρά
Άλλο ένα υπέροχο ποίημα που εξυμνεί την αληθινή αγάπη, γραμμένο από τη Μαρία Πολυδούρη, αξίζει να το ακούσετε!Το συνοδεύει η κατανυκτική φωνή της Ελευθερίας Αρβανιτάκη.
Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες
στα περασμένα χρόνια.
Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα
και σε βροχή, σε χιόνια,
δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες.
Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου
μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα,
μόνο γι' αυτό είμαι ωραία σαν κρίνο ολάνοιχτο
κ' έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα,
μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου.
Μόνο γιατί τα μάτια σου με κύτταξαν
με την ψυχή στο βλέμμα,
περήφανα στολίστηκα το υπέρτατο
της ύπαρξής μου στέμμα,
μόνο γιατί τα μάτια σου με κύτταξαν.
Μόνο γιατί όπως πέρναα με καμάρωσες
και στη ματιά σου να περνάη
είδα τη λυγερή σκιά μου, ως όνειρο
να παίζει, να πονάη,
μόνο γιατί όπως πέρναα με καμάρωσες.
Γιατί δισταχτικά σα να με φώναξες
και μου άπλωσες τα χέρια
κ' είχες μέσα στα μάτια σου το θάμπωμα
- μια αγάπη πλέρια,
γιατί δισταχτικά σα να με φώναξες.
Γιατί, μόνο γιατί σε σέναν άρεσε
γι' αυτό έμεινεν ωραίο το πέρασμά μου.
Σα να μ' ακολουθούσες όπου πήγαινα,
σα να περνούσες κάπου εκεί σιμά μου.
Γιατί, μόνο γιατί σε σέναν άρεσε.
Μόνο γιατί μ' αγάπησες γεννήθηκα,
γι' αυτό η ζωή μου εδόθη.
Στην άχαρη ζωή την ανεκπλήρωτη
μένα η ζωή πληρώθη.
Μόνο γιατί μ' αγάπησες γεννήθηκα.
Μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου
μου χάρισε η αυγή ρόδα στα χέρια.
Για να φωτίσω μια στιγμή το δρόμο σου
μου γέμισε τα μάτια η νύχτα αστέρια,
μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου.
Μονάχα γιατί τόσο ωραία μ' αγάπησες
έζησα, να πληθαίνω
τα ονείρατά σου, ωραίε που βασίλεψες
κ' έτσι γλυκά πεθαίνω
μονάχα γιατί τόσο ωραία μ' αγάπησες.
Ας κρατήσουν οι χοροί!
Με την ελπίδα οι χοροί και η αισιοδοξία σας να κρατήσουν για πάντα.....
Ας κρατήσουν οι χοροί
και θα βρούμε αλλιώτικα
στέκια επαρχιώτικα βρε
ώσπου η σύναξις αυτή
σαν χωριό αυτόνομο να ξεδιπλωθεί
Mέχρι τα ουράνια σώματα
με πομπούς και με κεραίες
φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα
κι ιστορία οι παρέες
Kάνει ο Γιώργος την αρχή
είμαστε δεν είμαστε
τίποτα δεν είμαστε βρε
κι ο Γιαννάκης τραγουδεί
άμα είναι όλα άγραφα κάτι θα βγει
Kαι στης νύχτας το λαμπάδιασμα
να κι ο Άλκης ο μικρός μας
για να σμίξει παλιές
κι αναμμένες τροχιές
με το ροκ του μέλλοντός μας
O ουρανός είναι φωτιές
ανεμομαζώματα
σπίθες και κυκλώματα βρε
και παρέες λαμπερές
το καθρεφτισμά τους στις ακρογιαλιές
Kι είτε με τις αρχαιότητες
είτε με ορθοδοξία
των Eλλήνων οι κοινότητες
φτιάχνουν άλλο γαλαξία
Να κι ο Mπάμπης που έχει πιει
κι η Λυδία ντρέπεται
που όλο εκείνη βλέπετε βρε
κι ο Αχιλλέας με τη Zωή
μπρος στην Πολαρόιντ κοιτούν γελαστοί
Τότε η Έλενα η χορεύτρια
σκύβει στη μεριά του Τάσου
και με μάτια κλειστά
τραγουδούν αγκαλιά
Εθνική Ελλάδος γεια σου
Τι να φταίει η Bουλή
τι να φταιν οι εκπρόσωποι
έρημοι και απρόσωποι βρε
αν πονάει η κεφαλή
φταίει η απρόσωπη αγάπη που 'χε βρει
Mα η δικιά μας έχει όνομα
έχει σώμα και θρησκεία
και παππού σε μέρη αυτόνομα
μέσα στην τουρκοκρατία
Να μας έχει ο Θεός γερούς
πάντα ν' ανταμώνουμε
και να ξεφαντώνουμε βρε
με χορούς κυκλωτικούς
κι άλλο τόσο ελεύθερους σαν ποταμούς
Και στης νύχτας το λαμπάδιασμα
να πυκνώνει ο δεσμός μας
και να σμίγει παλιές κι αναμμένες τροχιές
με το ροκ του μέλλοντός μας
Σάββατο 2 Ιουνίου 2012
Επαναληπτικό τεστάκι στην 2η ενότητα της Γλώσσας
Εδώ μπορείτε να δείτε ένα από τα επαναληπτικά που γράψαμε στην τάξη, καθώς και τις λύσεις των ασκήσεων!
Παρασκευή 1 Ιουνίου 2012
Η λίμνη των Κύκνων!!
Επανάληψη στη Φυσική
Επειδή πολλά παιδάκια μπαίνετε στο ιστολόγιό μας το Σαββατοκύριακο που έχετε περισσότερο ελεύθερο χρόνο(Ελλή, Αφροδίτη, Παναγιωτούλα, Γιαννάκη μου!), να μια ωραία επαναληψούλα που μπορείτε να κάνετε στη θερμότητα!!Ειλικρινά χαίρομαι τόσο πολύ που τα βρίσκετε όλα αυτά ενδιαφέροντα και ασχολείστε και αυτό το μεταφέρετε και στην τάξη!Συνεχίστε παιδάκια μου την καλή δουλειά που κάνετε, γιατί η γνώση δεν βρίσκεται μόνο στα βιβλία, αλλά σε κάθε δραστηριότητα της ζωής μας!
Το θερμόμετρο
θερμότητα, θερμοκρασία
τήξη-πήξη
εξάτμιση - συμπύκνωση
βρασμός
Συστολή και διαστολή στερεών
Συστολή και διαστολή υγρών
Υποδεχόμαστε το καλοκαίρι με τραγούδια και χορούς!
Η πρόσκλησή μας για τη γιορτή λήξης της σχολικής χρονιάς!!Με χαμόγελα και πολύ κέφι αποχαιρετάμε το χειμώνα και τη χρονιά στα θρανία που πέρασε και υποδεχόμαστε το Καλοκαίρι!Την Τρίτη στις 12, το απόγευμα δίνουμε ραντεβού στο προαύλιο του σχολείου μας για την καθιερωμένη γιορτούλα μας αποχαιρετισμού, όπου θα αναδείξουμε στους παρευρισκόμενους πολλές πτυχές του ταλέντου μας!!Συμμετέχουν όλες οι τάξεις του σχολείου μας με παραδοσιακούς χορούς, τραγούδια και παιχνίδια!!Να είστε όλοι εκεί!!Αφήνουμε πίσω τις έγνοιες και γινόμαστε και πάλι παιδιά!
Απαραίτητο αξεσουάρ:Μα τι άλλο;Το χαμόγελό σας και η θετική, καλοκαιρινή σας διάθεση!!!
Απαραίτητο αξεσουάρ:Μα τι άλλο;Το χαμόγελό σας και η θετική, καλοκαιρινή σας διάθεση!!!
οι πρόβες στο σχολείο για την εκδήλωση στην Αρχαία Ήλιδα
Την Τετάρτη 6 Ιουνίου θα πραγματοποιηθεί μουσικοχορευτική παράσταση στο Θέατρο της Αρχαίας Ήλιδας προς τιμή της Δόμνας Σαμίου.Εδώ και βδομάδες στο σχολείο μας έχουν ξεκινήσει οι πρόβες για την παράσταση καθώς θα συμμετάσχουν οι Ε' και Στ' τάξεις με παραδοσιακούς χορούς βασισμένους σε δημοτικά τραγούδια που η Δόμνα Σαμίου κατάφερε να συγκεντρώσει πριν εξαφανιστούν και να τα καταγράψει. Η συμβολή της στο δημοτικό τραγούδι είναι μεγάλη και με την παρουσία μας φιλοδοξούμε να αποδώσουμε ένα μικρό φόρο τιμής για αυτή την τόσο σημαντική καλλιτέχνιδα.Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε μερικά από τα βιογραφικά της στοιχεία και να εμνευστείτε από την πολύ πλούσια, γεμάτη δράση ζωή της. Καλή επιτυχία σε όλα τα σχολεία που θα συμμετάσχουν!
Η ζωή και το έργο της
 |
| Δόμνα Σαμίου |
Γεννήθηκε στην Καισαριανή της Αθήνας. Οι γονείς της ήταν πρόσφυγες της Μικράς Ασίας, ζούσαν σε ένα χωριό έξω από τη Σμύρνη, το Μπαϊντίρι. H μητέρα της ήρθε με την καταστροφή στην Ελλάδα, ο πατέρας της τέσσερα χρόνια αργότερα, «γιατί έμεινε αιχμάλωτος εκεί». Από εκεί έχει τα πρώτα ακούσματα της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής, όπως η ίδια ομολογεί σε συνέντευξή της. Έτσι μεγαλώνει και αγαπάει το Δημοτικό Τραγούδι.
Σε ηλικία 13 ετών έχει την πρώτη διδακτική επαφή με την μουσική. Πηγαίνει στο "Σύλλογο προς Διάδοσιν της Εθνικής Μουσικής", όπου και μαθητεύει κοντά στον δημιουργό του Σίμωνα Καρρά. Εκεί παίρνει τα πρώτα μαθήματα Βυζαντινής μουσικής και της αποκαλύπτονται τα μυστικά του παραδοσιακού τραγουδιού. Παρακολουθεί παράλληλα νυχτερινό Γυμνάσιο.
Το 1954 αρχίζει μια μακρά σχέση με το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας (Ε.Ι.Ρ.) που τερματίζεται το 1971. Παράλληλα συνεργάζεται με την Ελληνική Τηλεόραση (Ε.Ρ.Τ.) για μια σειρά μουσικών ντοκιμαντέρ με το τίτλο "Μουσικό Οδοιπορικό". Αυτή η προεργασία θα την βοηθήσει να αποκτήσει ένα πλούσιο μουσικό υλικό, που αποδεικνύεται σημαντικό, με απώτερο στόχο την διαφύλαξη της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής.
Το 1971, χρονιά ορόσημο για την μετέπειτα πορεία της, παρουσιάζεται δίπλα στον Διονύση Σαββόπουλο συνερμηνεύοντας παραδοσιακά τραγούδια επί σκηνής. Ήδη όμως το 1960 κυκλοφορούν δίσκοι της σε Ελλάδα, Γαλλία και Σουηδία, που σηματοδοτούν την απήχηση του έργου της στον κυρίως Ελληνισμό και στην Ελληνική Ομογένεια.
Αντιστρατευόμενη την εμπορική εκμετάλλευση και εκλαΐκευση της ελληνικής παράδοσης, αρχίζει να παρουσιάζει επί σειρά ετών την όσο πιο αυθεντική εκτέλεσή της. Έτσι κάνει αμέτρητες συναυλίες στις οποίες τραγουδά η ίδια, αλλά και παρουσιάζει αυθεντικούς καλλιτέχνες και δημιουργούς του δημοτικού τραγουδιού.
Πέθανε στις 10 Μαρτίου 2012.
Πέμπτη 31 Μαΐου 2012
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)